In sommige landen worden honden (reu en teef) al op 6 maanden gecastreerd of gesteriliseerd. Toegegeven, de ingreep is bij een jonge teef veel gemakkelijker dan bij een oudere en dikkere hond en de kans op mammatumoren (melkklierkanker) is aanzienlijk kleiner dan wanneer een teef al één of meerdere loopsheden heeft doorgemaakt. Waar dan echter geen rekening mee gehouden wordt is de mentale ontwikkeling van de hond, omdat er geen echte pubertijd plaatsvindt. Reden voor mij om minstens één loopsheid en liever twee of meerdere loopsheden te wachten.
Waarom dan toch steriliseren? De meeste mensen zijn prima in staat om een “oeps-nestje” te voorkomen; een hond wordt gemiddeld ook maar twee keer per jaar loops. We zien helaas wel heel vaak baarmoeder- en eierstokproblemen op latere leeftijd, en de overlevingstijd na het wegnemen van mammatumoren is aanzienlijk langer bij gesteriliseerde teven.
Ook voor reuen is het van groot belang dat zij de pubertijd doormaken. Een reu die vóór de leeftijd van een jaar gecastreerd wordt blijft altijd een beetje puppy in zijn hoofd. Ook kunnen we het karakter nog niet volledig doorgronden op die leeftijd. Om een voorbeeld te geven: onzekere honden worden beter niet gecastreerd, omdat het kleine beetje stoerheid dat ze nog in zich hebben te danken is aan het testosteron uit hun testikels. Indien mogelijk proberen we castratie uit te stellen tot de reu minimaal 1,5-2 jaar oud is.
Wanneer vanwege gedragsproblemen de vraag reist of castratie de oplossing is, kunnen we met behulp van een implantaat een tijdelijke chemische castratie van 6 maanden toepassen. Er bestaan ook nog andere vormen van chemische castratie maar deze kunnen ernstige bijwerkingen geven.